Het kleine stadje Gibsons in de Canadese provincie British Columbia is de thuishaven van folkzanger en songschrijver Ken Dunn wiens nieuwste album “Ashes In The Morning” we recent in de bus mochten ontvangen met het verzoek om er een recensie respectievelijk beoordeling over te schrijven. Dat hebben we eind 2015 ook al eens gedaan over zijn toenmalige album “The Great Unknown” dat werd uitgebracht onder de naam ‘Ken Dunn & Gypsy Starfish’ en ook twee jaartjes geleden mochten we een oordeel vellen over zijn vorige album “Wondrous Beauty”.

Een steeds terugkerende naam in het lijstje van medemuzikanten bij de opname van zijn platen is die van zijn levenspartner Anna Green als harmony en backing vocaliste. Ook op deze nieuwe plaat neemt zij die rol weer voor haar rekening. Andere muzikanten die aan deze opname hebben deelgenomen zijn bassist Randy Martin, drummer Mark Mariash, en draailier- oftewel ‘hurdy gurdy’-speler Ben Grossman, terwijl er een gastoptreden was van fiddler Tyler Beckett bij de songs “King High Tide” en Talking Tales Of Wandering”, van Michael G. Ronstadt op cello bij het nummer “Deep In The Hive” en van Dean Drouillard op elektrische tremelogitaar bij de song “Laughter In Your Veins”.

Ken Dunn schreef twee jaar aan de negen liedjes die een plaatsje hebben gekregen op “Ashes In The Morning”, zijn negende album sinds zijn debuutplaat “Winds Of Emotion” uit 1994. In het mooie “Come Back Joni” brengt hij een oprecht muzikaal eerbetoon aan zijn landgenote en folkzangeres Joni Mitchell. Hij wil in de songs op deze plaat troost en hoop bieden aan de luisteraars in deze moeilijke tijden van pandemieën, klimaatproblemen, racisme en exuberant geweld. En volgens ons slaagt hij daar met dit nieuwe album alweer wonderwel in.

(valsam)